امروز روز تولد زینت پدر است، پدری که ابوتراب است و مولود کعبه، اسد الله است و ولی الله و حجة الله، حبل الله المتین است و ولی المتقین، کلام الله الناطق است و سیف الله، مظهر العجائب است عین الله الناظره و زینت چنین پدری بودن، خود به تنهایی اجازه تعریف و تمجید را از این حقیر سلب می کند و هر چیزی که اراده کنم در وصف اینچنین بانوی بزرگوار و عظیمالشانی بنویسم نمی تواند حق مطلب را که نه حتی گوشه ای از کامالات و فضایل آن بانوی قهرمان را ادا کند.

و قهرمان تنها شایسته ی زینب (س) است که صبر و درایت و شجاعتش مکتب عاشورا را برای مشتاقان و تشنگان حقیقت این چنین تبیین و تقریر کردند که بعد از قرن ها کلاس درسِ آزادگی و ایثار و مبارزه با ظلم و ستیز با زورگویانِ حسین (ع)، هنوز هم استوار و پابرجاست.

+ با این که روز میلاد آن والا گهر است اما دلمان بسیار می سوزد و مگر می شود اسم زینب (س) برده شود و قتلگاه و غم برادر و فرزند و غم اسیری و غربت و . . . از خاطر عبور ننماید.