انگار همین دیروز بود که دائم اخبار خبرگزاری ها را دنبال می کردم و به هر دوست و آشنایی که قدری به مرز نزدیک تر بود زنگ میزدم تا از باز بودن مرز و امکان عبور بدون ویزا خبر بگیرم و همین الان که فکر میکنم می توانم استرس آن لحظات را حس کنم. هر روز به صورت زنده از تلویزیون عاشقان و دلباختگان و سربازان حسین ع را می دیدم که شهر به شهر در حال نزدیک تر شدن به نجف و کربلا بودند و سهم من تنها بغضی در گلو بود. خوشبختانه خدا خواست تا برای سومین بار شرایط رفتن ما مهیا شد و موفق شدیم در راهپیمایی عجیب و عظیم اربعین شرکت کنیم. امروز که یادداشت های خود را نگاه می کردم به یاد قولی که به خودم داده بودم افتادم و آن تصمیم برای مقدمه چینی بهتر و گرفتن ویزا و آمادگی بهتر و بیشتر برای اربعین امسال بود.

البته من سال 93 که برای اولین بار موفق به حضور در راهپیمایی اربعین شدم ویزا گرفته بودم ولی آن سال عبور از مرز آزاد شد و نیازی به داشتن ویزا نبود و همین باعث شد سال های بعد برای گرفتن ویزا اقدام نکنم.

به همه دوستان و عاشقان حسینی که تمایل دارند در این مراسم شرکت کنند توصیه میکنم از همین امروز که حدود 6 ماه تا اربعین زمان باقی مانده است به فکر گرفتن پاسپورت و ویزا و انجام مقدمات سفر باشند. چون که در این سه سال برای بنده تجربه شده است که زمان مثل برق و باد می گذرد و می بینید یک هفته مانده به اربعین فرصتی برای گرفتن مدارک نمانده و باید این سیل عظیم عاشقان حسین ع را تنها از قاب تلویزیون ببینید.

پیاده روی اربعین، نه صرفا یک مراسم مذهبی، که فریاد حق طلبی انسان های آزاده ی جهان است.

اللهم عجل لولیک الفرج